23 Maret 2014

gladhen cerkak 2

Cerkak 2      

Gara-gara Facebook

Dening : Mei Nur Diah

SMA N 1 Gamping

Wengi tan saya peteng rembulan abang ing pucuking ngara-ara gawe endahing wengi iki, lintang pating kremelip cilik-cilik nanging akeh ing angkasa . Hawane anyep pating sresep gawe ayem lan tentreming ati.

Wulan bocah ayu kang nduwe hobi nari dek semono isih kelas 11 mula deweke  isih pengen njajal werna-wernaning tarian. Wiwit seka sik tayungan tekaning jathilan. Nanging ora kabeh kepinginan kuwi bisa kalakon kanthi pada karo sik dikarepke.

            “Pak, yen kula melu jathilan angsal mboten?” pitakone Wulan marang bapake

            “Ora, cah wedok kok melu jathilan!!” semaure bapake Wulan

            “Lha kula namung pengen nglestantunaken budaya e Pak, kula namung melu sik nari mboten ngantos ndadi” wangsulane Wulan karo mijeti bapake karepe Wulan bisa idep-idep njipuk atine bapake.

            “Tetep ra oleh, arep sekolah apa arep njathil?” semaure bapake Wulan karo mbentak.

Wong tuwane Wulan ora setuju yen anake melu jathilan mergane bapake ora seneng anake disawang elek karo wong liya. Ya karang jenenge cah enom yen nduwe kekarep kudu kelakon. Ing wengi kuwi Wulan pamit marang wong tuwane yen dheweke arep teka neng omahe kancane nanging sejatine Wulan  arep ing papan anggone dheweke bisa melu jathilan.

“Pak,Mak tak dolan neng nggone kancaku sik ya?” pamite Wulan
“Ya, nanging aja bali wengi-wengi lho!” wangsulane bapake Wulan
“Iya lho insya allah” semaure Wulan karo guyu

Dheweke ora ngerti yen meneng-meneng bapake ngetutake playune motore , Wulan kuwi yen nduwe kekarep ora bisa dipengkak, mula ya kudu diawasi. Sakwise tekan ing desa anggone Wulan latihan jathilan dheweke kenalan marang salah sijine cah jathilan. Bocahe bagus, dhuwur, eseme endah yen disawang  ngayemke mripat .

            “ Mbak, njenengan Wulan  dudu ya ?” pitakone bocah bagus marang Wulan

            “ Nggih mas, kula Wulan, lha njenengan niku sapa ya ?” wangsulane Wulan

            “Aku Fery mbak sik wingi mbengi sms-an kalih njenengan”  kandhane bocah bagus kuwi

             mau.

Banjur Wulan diajak latihan jathilan bareng kanca-kanca liyane. Latihan sawetara tekan jam 09.00 mbengi. Wulan wedi yen diseneni karo bapake mula anggone deweke bali  kesusu. Mbasen tekan kulon omah dheweke age-age nyetandarke motor lan ndodok lawang omahe, ora biasane omahe wis dikunci.

“Assalamuallaikum Mak tulung bukake lawang” kandhane Wulan

“Ya, Waalaikumsalam” semaure mamake Wulan sinambi mbukakne lawang.

            Wulan banjur nglebokne motor. Neng njero omah dheweke weruh bapake ijeh nonton acara bal-balan Indonesia lawan Thailand, Wulan banjur lungguh njejeri bapak lan mamake.

            “Piye nok, wis rampung lhe latian jathilan mau?” pitakone bapake Wulan

            “hee..la..latian jathilan apa ta pak?” wangsulane  Wulan, dheweke bingung atine ndredek ra karuan , awake kemringet adem panas rasane kaya wong nunggu hasil kelulusan.

            “Bapak ki ngerti.. Bapak mau awan k iwis muni piye ta? Arep nggugu omongane bapak ora, yen ora bapak wis ra arep nyekolahke kowe meneh!!” kandhane bapake Wulan karo nesu.

            Wulan bingung, dheweke langsung tumuju kamar lan nutup lawang kamare kanthi banter “breek” . Ing njero kamar Wulan mung bisa nangis dheweke bingung kudu piye “ tulilutlilut ” suara hpne Wulan muni jebul ana sms seka kancane mau dheweke langsung curhat sms-an karo kenalane neng kana kang nduwe jeneng Fery mau. Fery kuwi cah lanang kang gampang cerak marang sapa wae, bocahe ya apikan ora mandang sapa wae sik njaluk tulung marang dheweke bakal langsung ditulungi. Wulan ngrasakne cocok lan nyambung yen lagi sms-an karo Fery kuwi mau. Mula suwe-suwe Fery karo Wulan bisa ngrasakne seneng siji marang sijine. Anggone kekancan bocah loro kuwi mau dirampungi jenenge wis dudu kancanan meneh nanging uwis dadi pacaran.

Yen malem minggu karo dina minggu bocah loro kuwi mau ra ketinggalan anggone dolan, yen malem minggu  ya dolan ana ing alun-alun kidul lungguh-lungguh ing pinggir lapangan karo tuku bakso bakar lan crita-crita , yen minggu wiwit esuk bocah loro kuwi padha dolan ing parangtritis dolanan banyu. Endah-endahe uwong kang lagi nandang kasmaran saben dina mung guyu-guyu dewe, ora edan nanging saking bungahe. Ndilalah Wulan karo Fery kuwi pada-pada uwong kang seneng gojekan.

Saiki olehe pacaran uwis mlaku 17 sasi nanging ya jenenge wong nandang urip ora bakal adoh karo sik jenenge pacoban. Masalah cilik bisa kalewati nanging piye-piye cilik kuwi yen akeh bakale ya dadi gedhe.

Mulane masalah saka media social kang lagi jamane yaiku facebook. Wulan ngrasakne ana sik beda saka sifate Fery. Sejatine bocah loro kuwi mau ora ana apa-apa nanging anehe facebook nggone Wulan diblokir karo Fery. Wulan ngrasa bingung dheweke wedi yen nganti Fery seneng marang wong wedok liyane. Wulan nggawe facebook meneh dinggo niliki apa sing dilakokne karo Fery.

Nanging suwe-suwe Wulan weruh anggone Fery ngirimake pesan ing facebooke cah wedok liyan kang jenenge “Vita Putri”. Saben dina uwong kang disenengi Wulan kuwi ra tau adoh seka facebook e wong wedok kuwi. Wulan ngrasakne mangkel mulane dheweke wedi arep takon karo pacare nanging deweke wegah atine kelara-lara terus suwe-suwe dheweke wani anggone takon. Wulan ngajak ketemu pacare neng omahe Fery, kanthi sabar dheweke takon alon-alon.

            “ Mas jane njenengan karo Vita ki eneng hubungan apa ta ? Aku ki cemburu e mas?”

pitakone Wulan marang pacare.

            “Aku ki mung kakak adik biasa ya dik, rasah cemburu, ijeh kelingan yen nduwe pacar  aku ki dik” wangsulane Fery marang Wulan.

            Bali saka omahe pacare, Wulan rada bisa ngrasakne ayem neng atine. Deweke bisa ngrasakne seneng. Dongane muga-muga deweke lan pacare bisa pada-pada ngerteni kekarepane.

Nanging suwe-suwe Wulan jengkel meneh karo pacare atine gethem-gethem pikirane uga wis ngalor ngidul ra karuan panase awan iki ora luwih panas karo sik dirasakne karo Wulan, pacare mbaleni apa sik ora disenengi karo Wulan meneh. Nanging saiki Wulan ora bisa ngampet mangkele meneh dheweke muring-muring neng ngarepe Fery, Wulan anggone nglakoni pacaran karo Fery wis rada susah dheweke nanti nduweni prinsip “ trima mundur timbang lara ati” nanging atine kang durung bisa ngeculake uwong kang sing ditresnani, pada uga karo Fery.

 Ndilalah Fery ya ora bisa ngampet mangkele meneh. Bocah loro kuwi mau pada-pada padu.

 “ Mas, karepmu ki piye e, jare ora arep mbaleni meneh nyatane ya ijeh pada wae ” pitakone Wulan

“ Lha aku ya gur kanca biasa ki, mosok ya ora oleh” wangsulane Fery

“ Aku ki oleh-oleh wae neng mbok ya biasa wae rasah sok ngeksis, nek njenengan kaya ngene aku ya bisa luwih seka njenengan mas” semaure Wulan karo bandem isi salak neng awake Pacare “ klethak ”ngenani bathuke. Tanpa suwara  Fery ora gelem mangsuli nanging dheweke malah nyampar gelas kang ana ing pinggire

“Krompyang”  suwara gelas kuwi tiba seka nduwur meja, pecah dadi pirang-pirang.

“rasah mbantingi gelas, kuwi lhe tuku  ibukmu … a mbuh lah mas gelem ngene ra gelem ya uwis, ijeh bisa aku nek gur kon golek sik luwih bagus, luwih bisa ngerteni timbang njenengan” Wulan mangsuli pecahe gelas kang disampar mau.

Fery sik rumangsa salah dheweke trima ngalah lan njaluk ngapura marang Wulan, dheweke janji yen ra bakal mbaleni meneh. Nanging piye-piye Wulan wis angel percaya meneh karo pacare. Dheweke ming waton manthuk banjur mulih nggawa sewidak rolas mangkel kang ijeh kapendem neng atine.

gladhen cerkak

CILAKA

dening : Mei Nur Diah

SMA N 1 Gamping

Sasi ramadhan kuwi sasine bocah-bocah cilik padha seneng yen kon neng mesjid. Wiwit seko sik paling anem tekan para wong tuwa kabeh-kabeh ana ing mesjid padha ta’jilan ya , ana sik maca qur’an , playon , lan uga ana sik gur lungguh-lungguh ngenteni buka.

Sore iki kepasan udu jatahku ngulang ngaji mula le ku mangkat seko omah ya radha sore, tekan mesjid mak gejajug atiku kaget weruh bocah-bocah cilik ora kaya kahanan biasane yen aku ngulang ngaji, ora eneng sik playon lan bengak-bengok apa meneh nanti ana le nangis mbasen tak ceraki.

            “ dek neng mesjid ki padha arep ngaji , golek snek apa gur arep dolanan ? ” pitakone Rina marang bocah-bocah senadyan karo mbentak

            “ arep golek snek mbak ” wangsulane salah sijine bocah

Pancen bocah-bocah kui radha angel diatur lan senengane nyelelek marang kan luwih tuwa, ora nduwe rasa wedi yen durung sing tuwa nesu tenan, mula para pengajar ya nanti gedhek le ngajari.

Rina saya muntab weruh wangsulan kaya mengkono kui mau. Banjur dewek e akon bocah kui mau maca surat al-fatihah ping pitu. Bocah kuwi banjur nangis lan mlayu mulih, aku ngerti yen aku kudu nguyak bocah kui mau, nanging bocah kui mau tetep pengen mulih. Aku mung iso ndelok kahanan kui mau, nanging udu Tyas jenenge yen nanti raiso gawe kahanan ayem meneh.

            “ mbak mrene metu o , kula mawon sek ngajari bocah-bocah ” aturku marang Rina, atiku ndredek sakwetara amerga aku ya wedi marang Rina.

            “ ya gek kana Yas ” wangsulan Rina.

Mbasen weruh aku mlebu bocah-bocah padha guyu sajak padha bungah atine. Weruh kahanan kuwi aku ngajak bocah-bocah padha nyanyi ayo-ayo ngaji.

            “ cah ayo nyanyi ayo-ayo ngaji ” aturku marang bocah-bocah kuwi mau

            “ yo ayo mbak Tyas ” semaure para bocah bebarengan

            “ setunggal, kalih, tiga ” aku ngitungi

Bocah-bocah padha seneng yen diajak nyanyi bareng. Rampung nyanyi wektu wis nunjukake buka. Aku nuntun bocah-bocah padha maca doa sawis ngaji, buka puasa ,mau makan lan sing terakhir doa medal mesjid. Para wiranem liane padha siap-siap mbagekake snek takjilan katon bocah-bocah padha rebutan. ,

Rampung padha maem bocah-bocah banjur didawuhi sholat magrib bebarengan. Aku ya melu sholat wedi yen nanti selak entek wektune nanging anggonku mlebu mesjid radha keri sinambi ngawasi bocah-bocah sing ngeyel anggone sholat magrib.

Rampung sholat magrib banjur aku melu kanca-kanca padha reresik. Aku, Fitri, Reza lan Udin kejatah ngasahi gelas ana mburi. Kanca-kanca liane ya ana sik nyapu , ngepel banjur nggelari klasa dinggo sholat tarwih.

Gawean ku karo Mbak Fitri uwis rampung , senadyan selak pengen ngrasakne kolak ana ngomah aku age-age ngajak mulih.

            “ Mbak Fit gek ayo mulih ” kandhaku marang Mbak Fitri

            “ kesusu ki ya ngapa ?? ” wangsulane Mbak Fitri

            “ yo karang sik empuk nek kesikut ya lara to mbak ” kandha ku karo guyu

            “ cah kok saru, ya ayo gek mulih ” wangsulane Mbak Fitri sinambi mlaku ngetan arep mulih.

Aku karo mbak fitri sengaja golek dalan sik ora eneng kebon e, dadi leh e mulih muter dalan rada adoh sitik, nanging ya gur sitik ra akeh.

Neng ndalan durung adoh seka mesjid ana ibu-ibu ya durung pati tuwa ngendek lakuku lan mbak fitri.

“ mbak njenengan niku saged ngajar ngaji mboten ? lha kok anakku mulih-mulih nangis jare diseneni guru ne “ pitakone marang aku

“ bu kula nyuwun ngapunten nggeh saestu kula mboten ngertos wong kula mboten jatah sakniki, nggeh mengkeh kula rembuk e kaliyan rencang-rencang, insya allah mboten kadeyan malih bu ” wangsulan ku

            “ o ya mbak , anakku ki ngaji ben pinter ora malah digawe tetangis ” kandhane ibuk kuwi mau sik anak e mulih karo nangis merga dikon maca alfatihah ping pitu.

Ibu kuwi mau banjur lunga aku lan mbak fitri nerusake le mlaku karo crita-crita.

“ wah mbak tetep ra trima nek iki aku , lha wong aku ra dong apa-apa kok ya isa-isane aku lhe kena ” sambatku karo mangkel

“ walah yowis sabar mengko ayo padha diomongne bareng-bareng rampung tarwih” wangsulane fitri

Aku ijeh mangkel marang kadadeyan iki mau, aku selak pingin gek tekan ngomah banjur crito karo mamak ku lan takon “ njuk apa sik kudu tak lakokake ?”.

Neng ndalan ra pati adoh seko omah aku weruh kirik cilik kang lagi dikrangkeng karo bendarane neng njobo omah. Aku wedi yen kudu liwat neng sakpinggiring kirik kuwi wedi yen nanti mengko gek aja-aja aku diuyak lan dicokot, mula aku lhe liwat ya radha ati-ati lan alon-alon.

Kancaku mbak fitri wong e kemendel njarak nggodo kirik kuwi mau aku wis mengeng neng tetep wae ijeh ngeyel. Batinku wis ora kepenak babar blas.

Mbasen mbak fitri rampung lhe nggodo kirik kuwi mau banjur nerusake leh e mlaku ora nyangka yen seko mburi bakal dioyak karo kirik sik luweh gedhe lan lakune uga banter karo njegog i. Aku lan mbk fitri mlayu banter karo dek-dekan wedi yen nanti kecandak mbasen tekan cakruk aku lan mbk fitri ndelik ana ing cakruk neng kana uga ana bakul some sik wani nggusah kirik kui mau. Kirik e banjur lunga aku maturnuwun marang mas e bakul some.

            “ Yas ayo gek ndang mulih selak kirik e metu meneh ” ajake fitri

            “ ngapa mang e ? wedi karo kirik ta ? ” le ku jawab karo guyu ngece

            “ halah , lha pa kowe ki ora wedi ? ” pitakone meneh marang aku

“ ora , wong aku ra mlayu kok tur njrantal , yo wes gek ayo muleh selak mamakku ngenteni e” wangsulnaku karo mlaku mulih

Aku karo mbak fitri banjur muleh. Kerep anggonku noleh mburi wedi yen nanti diuyak maneh.

gladhen geguritan 2

kuciwa

Aku nesu kowe malah guyu

Aku nangis kowe malah mringis

Aku mlaku kowe malah mlayu

Aku sabar kowe malah ngajak bubar

Duh..alah mas

Elingana dhek jaman semana

Janjimu ing sasi pasa

Kandamu ora bakal gawe kuciwa

Nanging nyatane saiki bedha

Nangis aku nangis

Ing tengahe udan grimis

Rasane ati kaya diiris-iris

Marang janjimu kang lamis

Tresnamu legi bratawali

Kandhamu bisa njaga ati iki

Apa wis ana Kenya liya neng atimu saiki ?

Kabeh wis dadi bubrah

Aku mung bisa pasrah

Dening : Mei Nur Diah

SMA N 1 Gamping

Kagem : F.s

ADuhh

Nalika dina kemis

Udane grimis riwis-riwis

Ana srengenge nanging lamis

Marakne ati nangis

            Aduh bapa.. aduh biyung

            Anakmu iki bingung

            Kaya watu kang pating ngglundung

            Ngalor ngidul ya mung nyemplung

Walah mbok..simbok

Kekarepanku aja digembok

Nalika simbok mlayu ing ngarepan

Aku ndhelik neng mburi pomahan

Supaya kekarepanku bisa keturutan

Dening : Mei Nur Diah

SMA N 1 Gamping

perform @sekaten alun-alun utara..
tari golek ayun-ayun

gladhen geguritan

Godhong putih

Dening : Mei Nur Diah

SMA N 1 Gamping  

Isuk-isuk ana lhe bedha

Peteng ndedet tanpa cahya

Sepi nyenyet tanpa suwara

Iki ana apa ?

            Aku nyawang

            Srengenge wus ngilang

            Isuk iki ora padang

Mbok..simbok

Mrene ayo di delok

Godhong ee putih

Ngantuk-antuk karo nggrintih

           

Bul..bul kemebul

Kebak awu kang ngabul-ngabul